Op 7 mei (Antwerpen), 8 mei (Hasselt) en 14 mei (Gent) werd het boek “Het onderwijsdebat. Waarom de hervorming van het secundair broodnodig is” voorgesteld. Na een uitgebreide toelichting van de krachtlijnen door professor Ides Nicaise waren er telkens panelgesprekken met parlementairen van sp.a, Groen, Open VLD, CD&V en N-VA. Op de drie avonden samen waren er meer dan 500 aanwezigen, zowel leerkrachten als studenten, onderzoekers en beleidsmensen. In Antwerpen en Gent was Ovds mede-organisator van de avonden. Hieronder volgt een kort verslag van de avond in Antwerpen.

In het debat over het secundair onderwijs in Vlaanderen merk je vaak een terughoudendheid tegenover het idee van een structurele hervorming. Rechtse opiniemakers lijken best tevreden met het onderwijs dat we vandaag kennen. Onze best presterende leerlingen scoren uitstekend in internationaal vergelijkend onderzoek. Daarnaast spelen deze opiniemakers in op angsten bij leerkrachten en ouders. Zal een onderwijs dat focust op het versterken van de zwakste leerlingen geen nivellering naar beneden betekenen? Is interne differentiatie van leerlingen wel haalbaar voor onze overbevraagde leerkrachten? Kunnen we ons niet beter focussen op de best mogelijke kwaliteit te leveren binnen de bestaande structuren?

De omvang en toename van de sociale ongelijkheid in het Belgisch onderwijs werd de laatste jaren in talrijke studies duidelijk gemaakt. Ovds (Oproep voor een democratische school) publiceerde recent nog een studie op basis van PISA 2012. In hun conclusies pleiten de auteurs van deze studies vaak voor maatregelen om de mechanismen van sociale segregatie in het onderwijs tegen te gaan. Vlaanderen behaalt de slechtste score in West-Europa op vlak van sociale ongelijkheid in het onderwijs. Deze vaststelling is een doorn in het oog van de fervente verdedigers van de vrije schoolmarkt en de vroegtijdige selectie en van zij die zich zelfgenoegzaam neerleggen bij de goede gemiddelde scores die de Vlaamse scholen halen op de PISA-testen. Gesteund door enkele professoren gaan zij op zoek naar een verantwoording voor deze ongelijkheid.

In april verschijnt bij de uitgeverij EPO het boek "Het onderwijsdebat. Waarom de hervorming van het secundair broodnodig is." Het is geschreven door een tiental professoren en onderzoekers van de universiteiten van Leuven, Gent, Brussel en Antwerpen. Hieronder volgt een eerste kennismaking met het opzet en de inhoud van het boek.

Op 23 maart 2014 overleed de 93-jarige Regine Beer. Zij was een overlevende van Auschwitz. Over haar deportatie en gevangenschap werd het boek 'KZ A 5148' geschreven, door Paul De Keulenaer. Als Antwerpse leerkracht bleef ze middels boeken en spreekbeurten het fascisme haar hele leven bekampen. Ze was lid van ACOD-onderwijs vanaf 1954 tot haar dood. Hieronder publiceren we een eerbetoon, geschreven door Hugo Franssen, die als uitgever (EPO) samenwerkte met Regine Beer bij het schrijven van haar boeken.

Brussels minister bevoegd voor Nederlandstalig onderwijs in de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) Guy Vanhengel (Open Vld) heeft op 5 februari gepleit voor een tweetalige normaalschool in Brussel, waar leerkrachten opgeleid worden om in meertalig onderwijs les te geven. We geven hieronder het voorstel van minister Van Hengel.

Het weekblad Knack en Le Soir pakten op 29 januari uit met een nieuwe studie op basis van de PISA-resultaten over de impact van de sociale afkomst op de schoolresultaten. De studie is het werk van de tweetalige lerarenorganisatie Ovds-Aped (Oproep voor een democratische school – Appel pour une école démocratique), meer bepaald van Nico Hirtt.

'De kanarie is dood', schrijft prof. em. Ruddy Doom (UGent) over de evolutie naar meer markt en minder ruimte voor vrij onderzoek in het hoger onderwijs. De kennismaatschappij moet het afleggen tegen de kenniseconomie. En peda-pundits, onderwijsbobo’s en techno-togati zwijgen daarover als vermoord.

Op dinsdag 18 februari organiseert Ovds (Oproep voor een democratische school) in Berchem (Antwerpen) een info-avond over het Fins onderwijs met vier specialisten en ervaringsdeskundigen.

De studiedienst van de Oproep voor een democratische school (Ovds) heeft een autonome en originele analyse uitgevoerd op de data die de PISA-enquête 2012 ons aanlevert. Deze analyse bevestigt ongelukkig genoeg de catastrofale situatie van het Belgische onderwijs (zowel aan de Vlaamse als aan de Franstalige kant) op het vlak van sociale rechtvaardigheid. De studie brengt ook nieuwe elementen aan om de oorzaken van deze situatie te begrijpen, namelijk de sterke academische en sociale segregatie van leerlingen in ons onderwijs.

Als ik in één zin mijn standpunt over het invoeren van informatie- en communicatietechnologieën (ICT) op school moet samenvatten, dan zeg ik doorgaans dat die er vooral komen onder druk van de economische spelers, altijd op zoek naar nieuwe markten en goedkope arbeid. Dan krijg ik vaak het verwijt ‘voorbijgestreefd’ te zijn,of zelfs ‘een machinebreker’, de saboteur van de 21ste eeuw. Niks is nochtans minder waar. Ik behoor tot de generatie die zich zodanig gepassioneerd bezig hield met de informatica en haar toepassingen dat ze mag beschouwd worden als een grote verspreider ervan.

Een debat over ICT in de klas kan vele kanten uit, zeker met drie mondige en kritische deskundigen als Martin Valcke, Kristof Verslype en Peter De Koning. Zij kregen tijdens de workshop op de “zes uren voor de democratische school” (19 oktober 2013) twee vragen, als startpunt voor de uitwisseling: Wat zijn de mogelijkheden en beperkingen van ICT in het onderwijs? Welke kennis en vaardigheden inzake ICT zou elke leerling na het doorlopen leerplichtonderwijs moeten bezitten, welke bagage hebben we nodig om te functioneren in de geïnformatiseerde maatschappij? Met name op de eerste vraag gingen de drie sprekers uitgebreid in.

Naar jaarlijkse gewoonte ontvingen we de (elektronische) catalogus van de stadsverkenningen in Brussel die worden aangeboden door Dirk De Caluwé en zijn vrienden van Oxfam-Wereldwinkel Heist-Goor-Hulshout.

In deze opinie wil ik even stilstaan bij de roep naar 'remediëren' in onderwijsvoorstellen. 'Remediëren' is een meer dan ingeburgerd woord binnen ons onderwijssysteem. Het is de passe-partout om alles waarin we tekort schieten mee op te vangen en zo te sussen waar er gedonder is over uitval, over het niet behalen van een vooropgesteld niveau