Onderwijs en immigratie

In deze BLIKOPENER wil ik getuigen hoe het boekje “Hoeveel talen spreek jij?” van Marinella Orioni mij – als gewezen taalleerkracht Nederlands en Engels –...

Ik ontmoet Ruth Lasters voor dit interview enkele uren voor de regering beslist om de scholen in lockdown te brengen. "Zullen we maar geen...

De staat van de onderwijsvernieuwing Boeken zeggen iets over de tijd waarin ze geschreven worden. Boeken van wetenschappers en onderwijsmakers zeggen iets over de staat...

  In mei 2019 werd het rapport gepubliceerd van een grootschalige studie van het Centrum voor Sociale en Culturele Psychologie van de KULeuven. Het onderzoek...

In Vlaamse scholen die bewust omgaan met culturele diversiteit is er meer gelijkheid tussen allochtone en autochtone leerlingen. Dat geldt zowel op het vlak...

’Omarm de meertaligheid in het onderwijs’, zeiden Jan Blommaert en Piet Van Avermaet al bijna tien jaar geleden. Elke taal is immers een meertalig...

Het Nederlandstalig basisonderwijs in Brussel telde op 1 februari 2011 méér leerlingen dan vorig schooljaar: 11.505 kleuters (73 meer), 14.431 leerlingen in de lagere...

"Het zijn indrukwekkende cijfers in Franstalig België. Op niet minder dan 249 plaatsen in Brussel en Wallonië krijgen leerlingen ook sommige 'gewone vakken' in een andere taal dan het Frans. In de overgrote meerderheid van de gevallen is dat natuurlijk het Nederlands - in Brussel mag het zelfs niet in een andere taal". In "De Standaard" lees je op de politieke pagina's doorgaans weinig goeds over Franstalig België. Maar op 27 augustus staat er een lovend artikel over het immersie-onderwijs in Waalse en Franstalige Brusselse scholen.

Het gelijkekansenonderwijs heeft altijd al onder vuur gelegen. Maar in het zicht van de grote evaluatie van volgend jaar lijken de tegenstanders zich extra te roeren. Marc Laquière, onderwijsspecialist van de Federatie van Marokkaanse Verenigingen, roept de tegenstanders van discriminatie in het onderwijs op om waakzaam te zijn.

Wat volgt is geen historisch-sociologische of filosofische beschouwing bij het oplaaiende hoofddoekendebat. Alleen een reactie op veel voorkomende uitspraken. Zoals uitspraken over religieuze belevenis en identiteit. Dat meisjes en vrouwen hier een hoofddoek – of zoals mijn buurvrouw een burqa – dragen is om hun identiteit, waarvan de religie deel uitmaakt, te beklemtonen. Wat te zeggen over een identiteit die zoiets nodig heeft om zich te bevestigen?