Algemeen

Welzijnszorg vzw komt op voor mensen die het moeilijk hebben in onze samenleving. In 2007 voerden we campagne onder de slogan “Wij tekenen voor de toekomst!” Een campagne over onderwijs en gelijke kansen. Eén van de belangrijkste bronnen om onze campagne te staven was het PISA-onderzoek van 2003 en 2000. Een uitgebreide databank met gegevens over de studies en houding daartegenover van 15-jarige scholieren. Recent werden de resultaten bekend gemaakt van de editie 2006. Welzijnszorg was dan ook blij te horen dat politici dit nieuwe onderzoek bekeken hebben, het staat namelijk vol met nuttige informatie voor het beleid. Jammer dan ook dat er blijkbaar een groot deel van dit omvangrijke dossier verloren gegaan is bij de verzending. Alleen de bijlage over de regio's en netten blijkt aangekomen te zijn. Speciaal daarom: Waar het PISA-onderzoek echt over draait, exclusief!

" - Mijnheer, wil u a.u.b. een aandeel kopen van onze minionderneming, waar ik mij voor engageer ? - Ik zou je wel een plezier willen doen hoor, maar ik zal het toch niet doen." Het gezicht van de leerling wordt helemaal somber, zoiets van ‘en ik die dacht dat jij een toffe leraar was !'

In het Huis van het Nederlands organiseerde BOCO ( www.boco.be ) samen met het Masereelfonds ( www.masereelfonds.be ) en Ovds (Oproep voor een democratische school) op 29 april 2010 een gespreksavond over hoe omgaan met al die talen in Brussel en in het Nederlandstalige onderwijs. De tijd dat Nederlandstalige scholen in Brussel alleen kinderen uit Nederlandstalige gezinnen huisvestten is lang voorbij. Het kwaliteitsimago van het Nederlandstalige onderwijs in Brussel heeft steeds meer kinderen uit taalgemengde of anderstalige gezinnen aangetrokken. We wilden nagaan of het Nederlandstalige onderwijs voldoende de troeven uitspeelt, die de taalrijke Brusselse omgeving en het taalgemengd publiek bieden.

Een workshop over het M-decreet kon uiteraard niet ontbreken op de 8 uren voor de democratische school. Het decreet dat een deel van de leerlingen met handicaps een plaats in het gewoon onderwijs wil geven is het gespreksonderwerp van het lopend schooljaar. De workshop was zeer informatief, zij het dat er zonder leerkrachten in het panel weinig weerwerk was ten opzichte van de opties die het beleid heeft genomen.

De organisatie School zonder racisme (SZR) is sinds 20 jaar actief. Meer dan 250 secundaire scholen kregen in de loop der jaren het bordje "school zonder racisme" nadat meer dan 60% van de leerlingen (en de personeelsleden) een oproep tegen racisme en voor intercultureel onderwijs onderetekenden. Op zaterdag 7 maart organiseert School zonder racisme (SZR) / Ecole sans racisme (ESR) in Brussel (aan de ULB) een studiedag onder het motto "Samenleven kun je leren / Vivre ensemble, c'est possible". De studiedag richt zich tot leerkrachten en studenten lerarenopleiding. Bijzondere aandacht wordt besteed aan de samenwerking over de taalgrens heen.

In de workshop "Op reis in de derde wereld" tijdens de zes uren voor de democratische school op 22 oktober werden 3 reizen voorgesteld. Van twee ervan vind u hieronder de presentatie die tijdens de workshop werd gebruikt: de studiereis "onderwijs" naar Cuba en de inleefreis naar Gambië.

In haar Septemberverklaring had de Vlaamse regering aangekondigd dat er in 2015 30 miljoen euro moest worden bespaard op de loonmassa in het secundair onderwijs. Op 24 april maakte Minister Hilde Crevits bekend hoe ze deze besparingen wil doorvoeren.

Op 22 oktober werd Ides Nicaise tijdens de uitzending van "Het Vrije Woord" (gastprogramma van het Humanistisch Verbond) op VRT-radio geïnterviewd. Hieronder volgt de transcriptie van het interview. We starten deze uitzending met “De school van de ongelijkheid”, een recente publicatie geschreven door Nico Hirtt, Ides Nicaise en Dirk De Zutter. In die “School van de ongelijkheid” stellen de auteurs vast dat de sociale ongelijkheid waarmee kinderen de school binnenstappen in ons onderwijs, niet alleen wordt bevestigd maar, meer nog, wordt versterkt!

Tegenwoordig zitten er in bijna elk klas kinderen met ADHD terwijl op de werkvloer steeds meer mensen met een burn-out kampen. Ook de antidepressiva-statistieken vertellen ons dat onze welvaart alles behalve garantie biedt op een gelukkig bestaan. De verklaring hiervoor vindt psychoanalyticus en hoogleraar Paul Verhaeghe (Ugent) bij de fundamenten van onze samenleving. Volgens hem leven we immers binnen een neoliberale meritocratie.

Wat doping is in het wielrennen, is het manipuleren en verzwijgen van onderzoeksgegevens binnen de universiteiten. "Uit een brede Amerikaanse bevraging blijkt dat nagenoeg...