Pedagogie

De leerplannen gebaseerd op de hervorming via competenties zijn niet alleen log en bureaucratisch in hun procedures en methodologie, maar bovendien bijzonder lichtzinnig als het er op aankomt de cognitieve inhouden te preciseren. Zo wordt de deur open gezet voor de meest uiteenlopende interpretaties wat tot ongelijkheid leidt.

Als ze klasafgevaardigde zijn of meedoen aan een actie op school in het kader van meer burgerschap, zijn jongeren dan bezig met de democratie te ontdekken of te ontwikkelen? Dat is verre van zeker. Wat ieder van ons verstaat onder democratische participatie dekt heel verschillende en soms diametraal tegenovergestelde realiteiten.

In het jongste nummer van Samen­leving en Politiek werkt onderwijs­specialist Dirk Van Damme zich in de kijker met een merkwaardig voorstel: de leerplicht verlagen tot 16 jaar....

  Sinds meerdere jaren maakt het competentiegericht onderwijs opgang in vele landen. Waarom steekt deze aanpak, gericht op het verwerven van vaardigheden en competenties, nu...

In deze opinie wil ik even stilstaan bij de roep naar 'remediëren' in onderwijsvoorstellen. 'Remediëren' is een meer dan ingeburgerd woord binnen ons onderwijssysteem. Het is de passe-partout om alles waarin we tekort schieten mee op te vangen en zo te sussen waar er gedonder is over uitval, over het niet behalen van een vooropgesteld niveau

“Scholen doen wat ze kunnen, maar ze reageren in verspreide slagorde. Dat kun je ze niet verwijten. Daarom moet de overheid ingrijpen. Het kabinet...

Nederland is meer dan eens gidsland geweest voor het Vlaams onderwijs. Ten goede en ten kwade. Onderstaande reportage kan als waarschuwing dienen voor fenomenen...

In één van haar aanbevelingen vraagt de Commissie Brinckman, een panel dat op vraag van onderwijsminister Weyts nadacht over onderwijskwaliteit, om van gestandaardiseerde toetsen...

Een Russische onderwijzer begon 83 jaar geleden met een project dat op het eerste zicht op een school voor gestraften leek. Anton Makarenko wilde de kinderen socialiseren die de maatschappij tot de gevangenis of de straat veroordeelde. Hoe? Door handenarbeid en schoolse arbeid. Honderden delinkwente kinderen, wezen van de burgeroorlog, werden hem vanaf 1920 toevertrouwd. In de Oekraïne leidde hij zijn centrum, “kolonie Gorki”. Waarom spreekt men tot op vandaag met respect over deze man die van zijn leerlingen een militaire discipline eiste? Makarenko was een enthousiaste, rechtvaardige, vrolijke pedagoog, eerder veeleisend dan hard. Hij wou “elk menselijk wezen vanuit een optimistische visie benaderen, op het gevaar af zich te vergissen”. Zo vroeg hij de kinderen om mee te werken aan de organisatie van de school en hij luisterde naar hen. Zijn leerlingen hadden vlug begrepen dat zij geluk hadden hem te ontmoeten. Een domein dat een puinhoop was herschiepen ze in een plaats waar ze konden verblijven, werken en studeren. De gronden rond het domein maakten ze vruchtbaar. De meeste van deze meisjes en jongens zijn werkzame en sociale Sovjetburgers geworden. De “kolonie Gorki” en later de “commune Dzerjinski” zijn uitgegroeid tot modellen en inspiratiebron voor de oprichters van actieve scholen.

Borgerhouts is een mooie taal. Maar hoe dikwijls overkomt het je niet dat je, in gesprek met een Borgerhoutenaar, grote vragende ogen opzet of,...