Onderwijs en immigratie

Wat volgt is geen historisch-sociologische of filosofische beschouwing bij het oplaaiende hoofddoekendebat. Alleen een reactie op veel voorkomende uitspraken. Zoals uitspraken over religieuze belevenis en identiteit. Dat meisjes en vrouwen hier een hoofddoek – of zoals mijn buurvrouw een burqa – dragen is om hun identiteit, waarvan de religie deel uitmaakt, te beklemtonen. Wat te zeggen over een identiteit die zoiets nodig heeft om zich te bevestigen?

  Vzw School Zonder Racisme stopt ermee. De organisatie was 45 jaar lang actief binnen het onderwijs met vooroordelenbestrijding en ondersteuning van schoolteams op weg...

Met veel droefheid en onmacht zag het bestuur van School zonder Racisme vzw zich genoodzaakt om de activiteiten van de vzw stop te zetten....

De recente tussenkomst van kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen (De Standaard, 14 september 2009) in de discussie over het hoofddoekenverbod doorbreekt eindelijk het lange stilzwijgen van pedagogen. Het huidige hoofddoekendebat gaat immers niet over volwassen vrouwen maar om schoolgaande meisjes. Die komen er in de actuele discussies amper aan te pas. Dat heeft te maken met een overspannen houding jegens religie en wereldbeschouwing, die versterkt wordt door een actuele Islamvrees.

Lucas Catherine is Midden-Oostenspecialist, auteur en bestuurslid van Daarkom, het Vlaams-Marokkaans culturenhuis. Het gemeenschapsonderwijs weert de hoofddoek uit de klaslokalen. Kan niet, schrijft Lucas Catherine: "Als je de hoofddoek weg wil uit het onderwijs, moet dit bij wet gebeuren."

De workshop “Naar een interculturele klaspraktijk. Concrete handvaten voor het creëren van een inclusieve leeromgeving” tijdens de "zes uren voor de democratische school" (20...

In het editoriaal van "Brandpunt", het maandblad van de christelijke onderwijsvakbond COC, schrijft secretaris-generaal Jos Van der Hoeven dat COC het algemeen hoofdoekverbod in het GO! gaat aanvechten bij de Raad van State. Hieronder volgt de passage over de hoofddoek.

’Omarm de meertaligheid in het onderwijs’, zeiden Jan Blommaert en Piet Van Avermaet al bijna tien jaar geleden. Elke taal is immers een meertalig...

De staat van de onderwijsvernieuwing Boeken zeggen iets over de tijd waarin ze geschreven worden. Boeken van wetenschappers en onderwijsmakers zeggen iets over de staat...

"Het zijn indrukwekkende cijfers in Franstalig België. Op niet minder dan 249 plaatsen in Brussel en Wallonië krijgen leerlingen ook sommige 'gewone vakken' in een andere taal dan het Frans. In de overgrote meerderheid van de gevallen is dat natuurlijk het Nederlands - in Brussel mag het zelfs niet in een andere taal". In "De Standaard" lees je op de politieke pagina's doorgaans weinig goeds over Franstalig België. Maar op 27 augustus staat er een lovend artikel over het immersie-onderwijs in Waalse en Franstalige Brusselse scholen.