Onderwijs en immigratie

’Omarm de meertaligheid in het onderwijs’, zeiden Jan Blommaert en Piet Van Avermaet al bijna tien jaar geleden. Elke taal is immers een meertalig...

In Vlaamse scholen die bewust omgaan met culturele diversiteit is er meer gelijkheid tussen allochtone en autochtone leerlingen. Dat geldt zowel op het vlak...

Vijf jaar geleden reeds, in januari 2003, schreef Lucas Catherine, auteur van meerdere boeken rond het Midden-Oosten, Palestina, Arabieren, islam, kolonisatie ... , onderstaand stuk over de historische achtergronden van de hoofddoek en de diversiteit van motieven om de hoofddoek vandaag in België te dragen.

In het editoriaal van "Brandpunt", het maandblad van de christelijke onderwijsvakbond COC, schrijft secretaris-generaal Jos Van der Hoeven dat COC het algemeen hoofdoekverbod in het GO! gaat aanvechten bij de Raad van State. Hieronder volgt de passage over de hoofddoek.

In deze werkgroep C van de studiedag rond het boek "De school van de ongelijkheid" waren er vier inleiders: Mohamed Chakkar, voorzitter Federatie Marokkaanse Verenigingen, Karin Heremans, directrice KA Antwerpen (Rooseveldtplaats), Piet Van de Craen, prof. VUB, specialist meertalig onderwijs (CLIL) en Hilde De Smedt, Foyer Brussel Het werden vier boeiende conferenties. De tijd voor discussie was beperkt.

Wat volgt is geen historisch-sociologische of filosofische beschouwing bij het oplaaiende hoofddoekendebat. Alleen een reactie op veel voorkomende uitspraken. Zoals uitspraken over religieuze belevenis en identiteit. Dat meisjes en vrouwen hier een hoofddoek – of zoals mijn buurvrouw een burqa – dragen is om hun identiteit, waarvan de religie deel uitmaakt, te beklemtonen. Wat te zeggen over een identiteit die zoiets nodig heeft om zich te bevestigen?

Het gelijkekansenonderwijs heeft altijd al onder vuur gelegen. Maar in het zicht van de grote evaluatie van volgend jaar lijken de tegenstanders zich extra te roeren. Marc Laquière, onderwijsspecialist van de Federatie van Marokkaanse Verenigingen, roept de tegenstanders van discriminatie in het onderwijs op om waakzaam te zijn.

In het debat over een eventueel hoofddoekverbod voor Gentse stadsambtenaren hebben we reeds vele waardevolle argumenten gehoord. Soms werden ze gebracht met nobele motieven, maar vaak ook met minder nobele motieven.[...]

"Het zijn indrukwekkende cijfers in Franstalig België. Op niet minder dan 249 plaatsen in Brussel en Wallonië krijgen leerlingen ook sommige 'gewone vakken' in een andere taal dan het Frans. In de overgrote meerderheid van de gevallen is dat natuurlijk het Nederlands - in Brussel mag het zelfs niet in een andere taal". In "De Standaard" lees je op de politieke pagina's doorgaans weinig goeds over Franstalig België. Maar op 27 augustus staat er een lovend artikel over het immersie-onderwijs in Waalse en Franstalige Brusselse scholen.

Het hoofddoekenverbod in het Koninklijk Atheneum Antwerpen is niet moedig te noemen, maar de autochtone oudergemeenschap van Antwerpen en de omliggende scholen die dit verbod al jaren als concurrentiewapen gebruiken, zijn evenzeer te blameren, vindt Ides Nicaise.