Begin september verscheen het boek ‘School van de ongelijkheid'. Het is een toegankelijk en vlot leesbaar boek over een complexe materie: de mechanismen van de reproductie van de ongelijkheid. In vele opzichten is het een merkwaardig boek.

Het ‘hoofddoekendebat' doet de gemoederen hoog oplopen. Het laatste woord is er nog niet over gezegd en de laatste druppel inkt nog lang niet gevloeid. Een van de redenen daarvoor is het feit dat in dit debat eigenlijk verschillende debatten elkaar raken en vaak met elkaar verward worden. Er is de discussie over de plaats van godsdienst in de openbare ruimte, de bezorgdheid over de emancipatie van de vrouw, en ook het hele ‘integratiedebat' wordt ermee vermengd.

We weten het al een tijdje. Uit internationale vergelijkingen blijkt dat de Vlaamse 15-jarige scholieren op het vlak van wiskundige geletterdheid koplopers zijn in de wereld, net gevolgd door Hong-Kong en Finland. Ook op het vlak van leesvaardigheid en wetenschappelijke geletterdheid horen onze 15-jarigen bij de top drie in de wereld (na Finland en Korea). In geen enkel land halen zoveel leerlingen het hoogste leesniveau als in Vlaanderen. Daartegenover staat dat in geen enkel land het verschil tussen de sterkste en de zwakste leerlingen zo groot is als in Vlaanderen. Er is ook geen ander land waar er zo'n sterk verband is tussen de leerprestaties van de 15-jarigen en de sociaal-economische status (beroep, opleiding, enzovoort) van hun ouders. Die vaststellingen worden gemilderd door het feit dat de slechtst presterende 15-jarigen in Vlaanderen het nog altijd relatief goed doen en ongeveer dezelfde score halen als de hoogste genoteerde landen uit de middengroep. Ondanks deze relativering blijft het toch onaanvaardbaar dat we als een der rijkste regio's ter wereld er niet in slagen de sociale kloof in het onderwijs te dichten.

Het boek “De school van de ongelijkheid” (EPO, tweede druk in januari 2008) brengt niet enkel een heldere analyse van de grote sociale ongelijkheid in het (Vlaams) onderwijs. De auteurs - Nico Hirtt, Ides Nicaise, Dirk De Zutter - reiken ook moedige voorstellen aan. Op de studiedag van zaterdag 12 april brengen de drie auteurs in de voormiddag hun analyse en hun voorstellen. In de namiddag is het woord aan u, leerkracht of onderwijsactor, in één van de drie thematische discussiegroepen.

De derde editie van “de zes uren voor de democratische school” op 20 oktober was kwalitatief een voltreffer. Voor de komende maanden staan heel wat grote activiteiten van Ovds op stapel.

In een door communautaire twisten verscheurd land met zijn strak omlijnde taalwetten, die ook hun stempel drukken op de organisatie van het onderwijs en taalonderricht, was het tot voor kort enigszins vermetel een discussie op gang te brengen over meertalig onderwijs. Wat de praktische vreemdetalenkennis betreft, genoot Vlaanderen decennia lang een uitstekende reputatie. Dit zou o.m. te maken hebben met het feit dat het Nederlands een vrij kleine taalgemeenschap is en dus sterk onderhevig is aan de invloed van meer “dominante” talen. Toch lijkt het de laatste jaren met de vreemdetalenkennis bij de Vlaamse scholieren bergaf te gaan. In Wallonië daarentegen, waar het vreemdetalenonderricht als ronduit erbarmelijk werd geduid, ziet men een eerder opwaartse trend.

Om een ontspannen sfeer te creëren, ontvangt Dominique Byl de deelnemers aan de workshop rond het aanleren van vreemde talen (tijdens de "zes uren voor de democratische school" op 20 oktober) met muziek. Na een korte presentatie stelt ze het idee van de “veelzijdige intelligentieprofielen” van Howard Gardner voor. Daarop worden tafels en stoelen opzij geschoven om plaats te ruimen om te kunnen bewegen en met elkaar te communiceren.

Sinds de jaren tachtig organiseert Foyer (1) in enkele Brusselse scholen een parallel curriculum voor leerlingen van Spaanse, Italiaanse en Turkse origine. Leerlingen die één van deze talen als thuistaal hebben, krijgen een deel van het curriculum in die taal aangeboden. Sofie Jonckheere en Patrizia Civetta, medewerksters van de Foyer, brachten op 20 oktober tijdens de “zes uren voor de democratische school” een enthousiasmerend verhaal over deze ervaringen van “onderwijs in eigen taal en cultuur”.

Hoe kennis en vaardigheden op een evenwichtige manier aanbrengen ? Hugo Van Droogenbroeck, voorzitter van Ovds en docent lerarenopleiding Hogeschool Antwerpen, stelde tijdens de "zes uren voor de democratische school" op 20 oktober in Brussel de deelnemers aan het panel voor: Tony Van den Heurck van de lerarenopleiding Hogeschool Gent en ACOD-onderwijs, Katrien De Maegd lerares SO in het Onze-Lieve-Vrouwe-Instituut te Gent en Marc Hullebus leraar informatica aan de Vrije Handelsschool te Brugge, die de oorspronkelijk aangekondigde Pieter Van Biervliet verving.

'Water is een basisbehoefte van elke mens', schrijft de Vlaamse Onderwijsraad (Vlor) in zijn advies aan de overheid. 'Wij zijn van oordeel dat elke...

De auteurs van “De school van de ongelijkheid”, Nico Hirtt, Ides Nicaise en Dirk de Zutter namen deel aan een panelgesprek tijdens de "zes uren voor de democratische school" op 20 oktober in Brussel. Moderator was Chico Detrez (voorzitter ACOD-Onderwijs, Antwerpen) die een reeks vragen had voorbereid.

De stad Leuven schakelt de studenten lerarenopleiding van de hogescholen en de universiteit in om kansarme leerlingen bij te scholen. Ze wil daarmee meer...

Vijf jaar geleden reeds, in januari 2003, schreef Lucas Catherine, auteur van meerdere boeken rond het Midden-Oosten, Palestina, Arabieren, islam, kolonisatie ... , onderstaand stuk over de historische achtergronden van de hoofddoek en de diversiteit van motieven om de hoofddoek vandaag in België te dragen.

In het debat over een eventueel hoofddoekverbod voor Gentse stadsambtenaren hebben we reeds vele waardevolle argumenten gehoord. Soms werden ze gebracht met nobele motieven, maar vaak ook met minder nobele motieven.[...]