Onderwijssysteem

Op 4 oktober 2016 organiseerde de plaatselijke Ovds-groep van Antwerpen samen met de lerarenopleiding van de AP-Hogeschool een debatavond ’Naar een brede eerste graad’. In...

De bedroevende resultaten van een bevraging van een duizendtal studenten lerarenopleiding naar hun politieke, sociaal-economische, geografische en historische kennis wekken zoals verwacht veel discussie op. Zo ook het aloude debat over de rol van kennisoverdracht in het onderwijs versus (beroepsgebonden) vaardigheden en attitudes verwerven. Kennis wordt snel geassocieerd met uit het hoofd leren van lijstjes, namen en data die wel interessant zijn om Trivial Pursuit te winnen, maar niet nuttig voor het echte leven. Bovendien, hoor je vaak, kan je tegenwoordig toch alles opzoeken via Google.

In Frankrijk staat de kwestie van de “carte scolaire” de jongste tijd in het middelpunt van het onderwijsdebat. De carte scolaire of schoolkaart is een systeem waarmee, sinds 1963, de leerlingen, in functie van hun woonplaats, aan een bepaalde school worden toegewezen. Er bestaat dus geen vrije schoolkeuze voor de leerlingen (ouders) zoals in België. In tegenstelling tot België liepen (in 1963) en lopen de meeste leerlingen in Frankrijk school in het officieel (door de overheid georganiseerd) onderwijs. Het vrije (katholieke) net is er minoritair. In Frankrijk is het principe van een gemeenschappelijke stam sterker verankerd en in praktijk gebracht (o.a. via het collège unique) dan in België. Frankrijk kent ook een sterke centralistische “republikeinse” traditie, met o.a. een sterke centrale sturing en evaluatie van de leerplannen. Denk bv. aan het centrale examen op het einde van het secundair onderwijs, het baccalaureaat, dat beslist over de toegang tot het hoger onderwijs. In het onderstaande artikel schetsen Bernard Calabuig, onderwijsspecialist van de PCF (Parti Communiste français) en Daniel Rome, nationaal secretaris van het netwerk Ecole, de inzet van het huidig debat rond de carte scolaire in Frankrijk.

Tijdens de "zes uren voor de democratische school" op 22 oktober gaf professor Ides Nicaise (HIVA-KULeuven) een uiteenzetting rond het thema "Witte scholen, zwarte scholen. Is een sociale mix wenselijk? Mogelijk?". Hij gebruikte daarbij een powerpointpresentatie die hieronder kan worden gedownload.

Van de hand van Lucas Catherine verscheen onlangs “Wandelen naar Kongo”, een historische wandelgids langs koloniaal erfgoed uit de periode van Leopold II en de Société Générale. De wandelroute leidt langs koloniale gebouwen en monumenten in Brussel en een vijftiental andere steden.

'Er is er dringend nood aan arbeidsduurvermindering, ook in het onderwijs', schrijft leerkracht Wim Benda (ACOD). Voor ons, leerkrachten, kwamen de resultaten van het VUB-onderzoek...

Op 6 oktober (2016) stelde Pieter Boussemaere, docent aan de VIVES-hogeschool in Brugge, de resultaten voor van een enquête bij 430 studenten van de...

Sinds 1989 zijn de drie gemeenschappen (de Vlaamse, Franse en Duitse) in ons land bevoegd voor onderwijs. De communautarisering van het onderwijs vormde de hoofdmenu van de derde staatshervorming die in 1988 onder leiding van Jean-Luc Dehaene tot stand kwam. Het sluitstuk van deze staatshervorming is de bijzondere financieringswet van 16 januari 1989. Hij regelt de overdracht van de federale middelen (vanuit de personenbelasting en de BTW) naar de drie gewesten en de twee grote gemeenschappen en bepaalt in hoge mate de financiering van het Vlaams en het Franstalig onderwijs. De Duitse gemeenschap en dus het Duitstalige onderwijs worden via een gewone wet gefinancierd. We beperken ons in dit artikel tot het Vlaams en Franstalig onderwijs. Welke balans kunnen we maken na 20 jaar communautarisering van het onderwijs? Heeft de communautarisering de dalende trend van het globaal onderwijsbudget – in verhouding tot het BBP - na de zware besparingen van de jaren ’80 kunnen stoppen? Hoe komt het dat het Franstalig onderwijs vandaag per leerling over beduidend minder middelen beschikt dan het Vlaams onderwijs?

Op 20 oktober gaf Frans De Maegd tekst en uitleg bij een (in het onderwijs) relatief weinig belicht aspect van de tijd van Keizer Karel: de Geuzenopstand tegen de Spaanse overheersing en het absolutisme. Hij deed dat tijdens een educatieve wandeling in het kader van de "zes uren voor de democratische school".

Het Hoger Instituut voor de Arbeid in Leuven HIVA) berekende reeds meermaals hoeveel een jaar onderwijs de ouders kost. De jongste cijfers dateren van...