Ruim honderd leerlingen zijn op 1 september 2008 begonnen aan het eerste schooljaar van basisschooltje De Kameleon. Een Nederlandstalige school die na jaren van onzekerheid onderdak heeft gekregen van de Franstalige school in Kuregem, een wijk in Anderlecht die meermaals ongunstig in het nieuws kwam (o.a. met vandalenstreken tegen buschauffeurs)
De taalbarrière die zoveel beleid in het hoofdstedelijk gewest hindert, sneuvelde. De Nederlandstalige school zit zelfs niet in een aparte vleugel, de tien klaslokalen liggen verspreid in dit prachtige gebouw uit 1897.
In De Kameleon zitten evenveel Nederlandstalige leerlingen als in de Franstalige school: geen enkele. Ook de kleur is hetzelfde, met Marokkaanse en Pakistaanse kinderen in de meerderheid.
De omstandigheden lijken met andere woorden over de hele lijn ongunstig om goed onderwijs te geven. Maar dat zien ze op deze school niet zo. ‘We zijn een normale school, van eenzelfde niveau en met dezelfde eindtermen als alle andere Vlaamse scholen’, verwoordt directeur Mertens het uitgangspunt. ‘Alleen hebben we wat meer werk dan andere scholen om dat einddoel te bereiken.’
Dat er geen enkele Nederlandstalige leerling is ingeschreven, is volgens de directeur maar tijdelijk. ‘De Dansaert-Vlamingen zijn aan het opschuiven, in onze richting. Bovendien komt er binnenkort een splinternieuw appartementsgebouw op de grens van Molenbeek en Anderlecht, dat precies gericht is op Nederlandstalige tweeverdieners. Al die mensen zullen een school voor hun kinderen nodig hebben.’Maar tot nog toe trekt de school alleen anderstalige ouders aan die de jobkansen van kinderen willen vergroten door ze naar het Nederlandstalig onderwijs te sturen. Met succes, aldus Mertens. ‘In de eerste jaren van het secundair onderwijs slagen de meeste ex-leerlingen. Sommigen werken zelfs met succes hogere studies af.’
De motor van dit project van de hoop in Kuregem is de groep onderwijzers van De Kameleon. Met elf zijn ze, en ze komen uit heel Vlaanderen: Geraardsbergen, Mechelen, en zelfs Brugge en Hasselt. Allemaal vinden zij het heel normaal om elke dag naar Kuregem te pendelen, in de plaats van een schooltje in hun buurt te zoeken.
Hoewel het soms meer opvoeden dan onderwijzen is, en hoewel de buurt niet echt de meest aantrekkelijke van het land is, vinden zij het niet meer dan een normale dagtaak om deze kinderen een opstapje naar een betere toekomst te bieden.
Aan anderstalige kleuters lesgeven, geeft zelfs meer voldoening, aldus de leerkrachten, omdat je ze sneller vooruitgang ziet maken.
Voor de Limburgse Sarah Ballet (25) was Kuregem wel een bewuste keuze. ‘Ik heb nog in Hasselt lesgegeven. Maar ik kon niet meer tegen de bekrompenheid daar. Als er één allochtoon in de klas zat, zagen de leerkrachten het al niet meer zitten. Liever in deze kleurrijke omgeving.’
(Bron: reportage door Pieter Lesaffer in De Standaard, 8 september 2008)
