Thema's

Op 20 oktober gaf Frans De Maegd tekst en uitleg bij een (in het onderwijs) relatief weinig belicht aspect van de tijd van Keizer Karel: de Geuzenopstand tegen de Spaanse overheersing en het absolutisme. Hij deed dat tijdens een educatieve wandeling in het kader van de "zes uren voor de democratische school".

Dat het Vlaamse onderwijs zwaar tekortschiet inzake gelijke kansen, is geen nieuwe vaststelling. Maar welke mechanismen zijn er verantwoordelijk voor dat de school de reproductie van ongelijkheden naar sociale en etnische afkomst in stand houdt? Dit is het vertrekpunt van het boek “De school van de ongelijkheid”.

Hij is bekend in de vijf continenten. Hij heeft staatshoofden ontmoet en samengewerkt met Helder Camara. Sommige van zijn sociologische studies werden als werkdocumenten gebruikt op het Tweede Vaticaans Concilie. Toch ontvangt François Houtart mij in alle eenvoud en met veel warmte in de lokalen van het Centre Tricontinental te Louvain la Neuve. François Houtart had een parochiepriester kunnen worden. Maar na afloop van zijn seminarie, kwam hij in contact met de JOC (Jeunesse Ouvrière Chrétienne, Franstalige tegenhanger van de KAJ, Katholieke Arbeidersjeugd). Dat drukte een stempel op zijn engagement voor het Zuiden. Dit engagement bracht hem ertoe sociologie te gaan studeren. In Chicago specialiseerde hij zich in de godsdienstsociologie. Zowel door zijn engagement als door zijn onderzoeken reist hij veel, zelfs nu hij al 82 is. Voor dit interview profiteerden we van een adempauze van drie dagen tussen zijn terugkeer uit Congo en zijn vertrek voor zes weken naar Latijns-Amerika! Kortom, een ontmoeting met een “personaliteit”. In alle betekenissen van het woord.

Op zaterdag 20 oktober is Edward de Maesschalck onze gids tijdens een educatieve wandeling in het kader van de "zes uren voor de democratische school" rond het leven en werk van Karl Marx in Brussel (1845-1848). Als smaakmaker biedt hij ons hier de tekst aan van zijn redevoering bij de voorstelling van zijn boek "Marx in Brussel" (Davidsfonds) dat in 2005 verscheen. Edward de Maesschalck is doctor in de geschiedenis en programma-adviseur voor Canvas (VRT).

"Er zit geen lijn in de cultuureducatie in ons lager en secundair onderwijs. Losse projecten genoeg, maar een visie?" Dit is de behoorlijk vernietigende...

Het onderwerp leek dood en begraven. Na de gekte van de jaren 1997-2000 was de “numerieke competenties”–hersenspoeling ietwat geluwd. Maar daar gaan we weer....

Een klassement opmaken van de universiteiten, of van om het even welke onderwijsinstelling, leek ons nooit een goede zaak want voortspruitend uit de concurrentie-...

De rector van de KU Leuven, Marc Vervenne, vindt dat de universiteit te lang een 'blanke burcht' is gebleven. Onder meer met Turkse en...

"De PISA-rapporten hebben de grote kwaliteit aangetoond van het Vlaamse onderwijs, maar evenzeer hoe nergens anders de kloof tussen wie niet meekan op school en de anderen zo groot is. Dit boek wil die ongelijkheid niet alleen in kaart brengen, maar ook voorstellen aandragen om de gelijkheid op onze scholen beter na te streven. De drie auteurs komen uit diverse achtergronden: een marxistisch publicist, een arbeidssocioloog en een vakbondsman. BOCO was aanwezig op de persvoorstelling in het HIVA in Leuven.

Begin september verscheen "Niet opnieuw. Jongeren ontmoeten de laatste overlevenden van de kampen". Het boek is geschreven door laatstejaarsstudenten van het Sint-Aloysiuscollege in Menen. Het is een verslag van de ontmoetingen die ze hadden met de laatste overlevenden van de concentratiekampen. Jongeren van nu, die op het punt staan hogere studies aan te vangen, ontmoeten mensen die, toen zij 18 jaar waren, weggevoerd werden naar de kampen. Een ontmoeting tussen twee generaties: die van 1940 en die van vandaag. Het resultaat is een jong ‘ Niet opnieuw' dat tegenover fascisme en racisme vrede, vriendschap en solidariteit plaatst.