Onderwijs quasi-markt

Het gelijkekansenonderwijs heeft altijd al onder vuur gelegen. Maar in het zicht van de grote evaluatie van volgend jaar lijken de tegenstanders zich extra te roeren. Marc Laquière, onderwijsspecialist van de Federatie van Marokkaanse Verenigingen, roept de tegenstanders van discriminatie in het onderwijs op om waakzaam te zijn.

In de jaren dat het Limburgs Universitair Centrum werd uitgetekend (1971-1973) werd duidelijk gestipuleerd dat het moest bijdragen tot een democratiseringsgolf in het universitair onderwijs. Arbeidsjongeren, die van huis uit niet de financiële middelen kregen om ver weg een kot te huren, moesten beter kunnen participeren aan onderwijs en samenleving.

De inspanningen van het onderwijsbeleid om concentratiescholen weg te werken, hebben niets opgeleverd, het Gok-beleid werkt niet. Dat zeggen althans Mieke Van Hecke van het katholieke onderwijs en Raymonda Verdyck van het GO!. Volgens Van Hecke dienen we ons dan ook de vraag te stellen of vechten tegen concentratiescholen überhaupt nog wel zin heeft.

“Rijke ouders, hoge punten. Hoe voller de portefeuille van papa en mama, hoe beter het schoolrapport. Zelfs anno 2017 blijft Vlaanderen een kampioen in...

In april 2009, verscheen het boek 'Je veux une bonne école pour mon enfant!' van Nico Hirtt. In dit boek stelt Nico Hirtt een ander inschrijvingsbeleid in de scholen voor. De overheid moet eerst aan alle kinderen een kwaliteitsschool in hun omgeving voorstellen. Pas nadien zouden de ouders hun recht op vrije schoolkeuze kunnen uitoefenen. Het is het voorstel dat Ovds verdedigt. De auteur schreef dit boek in de context van de beroering die het decreet 'mixité sociale' (minister Dupont) tijdens het schooljaar 2008-2009 in het Franstalig onderwijs teweeg bracht. Het boek schetst eerst uitgebreid de problematiek van de sociale ongelijkheid en segregatie in ons onderwijs, alvorens een alternatief voor het inschrijvingsbeleid te formuleren. Hieronder volgt de vertaling van enkele uittreksels.

Bij de inschrijvingen in het Nederlandstalig onderwijs in Brussel (de 19 gemeenten van het Brussels Gewest) geldt nu een voorrang van 45% voor leerlingen uit Nederlandstalige gezinnen. Minister van Onderwijs Pascal Smet wil die voorrangsregeling optrekken tot 55% en bovendien de verklaring op eer (van de ouders) vervangen door een controleerbaar bewijs dat de ouder(s) Nederlands kennen. Wat sommigen misschien vanzelfsprekend vinden, roept bij anderen kritische reacties op. Hieronder vindt u de reacties van ACOD-Onderwijs (Regio Brussel) en van Johan Leman, medewerker van het Integratiecentrum “Foyer” en voormalig Commissaris voor de strijd tegen racisme.

Hoe meer het onderwijs is georganiseerd op een liberale basis, als een quasi-markt, hoe meer segregatie en ongelijkheid van resultaten er is. Dat is...

Waarom zijn de schoolprestaties bijna nergens zo sterk bepaald door de sociale afkomst als in ons land? Hoe kun je verklaren dat het Vlaams...

Op zaterdag 10 november was de "spiegelzaal" van het gemeenschapscentrum De Markten in Brussel vol gelopen voor het tweetalig colloquium “gelijkenissen en verschillen tussen...

Op dinsdag 21 september stemde het Antwerps lokaal overlegplatform basisonderwijs (LOP) over de inschrijvingsprocedure voor de Antwerpse basisscholen. Een meerderheid van 74 % van de onderwijspartners en 90% van de niet-onderwijspartners kiest opnieuw om te werken met het centrale aanmeldingsregister. Dat register werd vorig jaar in het leven geroepen om een einde te maken aan de lange wachtrijen voor de scholen.