Onderwijs quasi-markt

Een klassement opmaken van de universiteiten, of van om het even welke onderwijsinstelling, leek ons nooit een goede zaak want voortspruitend uit de concurrentie-...

Dankzij Het Nieuwsblad kan je nu opzoeken hoe succesvol de middelbare school van je kinderen is. De app bevestigt dat onderwijs, alle inspanningen van...

De twee onderstaande grafieken vatten twee essentiële lessen uit PISA 2022 samen. Ten eerste de gestage en algemene daling van het prestatieniveau in vele...

Ook in 2011 zal er voor de poorten van de Gentse basisscholen niet gekampeerd hoeven te worden. Op 16 september 2010 heeft het Lokaal Overlegplatform Gent Basisonderwijs een nieuwe regeling goedgekeurd voor de elektronische aanmelding van nieuwe leerlingen in het basisonderwijs voor het schooljaar 2011-2012.

Het onderricht van kinderen is altijd een edel project geweest, gericht op ontplooiing en hogere waarden. Van oudsher was onderwijs een zaak van algemeen nut, of moderner gezegd, het was een onderdeel van de non-profit sector. Hele generaties religieuzen hebben hun leven - gratis - ten dienste gesteld aan de ontplooiing van kinderen. Het was hoe dan ook ondenkbaar dat het opvoeden van kinderen ooit de inzet zou kunnen worden van winstbejag. Aan dat tijdperk lijkt nu stilaan een einde te komen. De school belandt hoe langer hoe meer op het altaar van de winst. Leidende instanties beschouwen het leerproces als een commercieel product en educatie als een business. Het onderwijs dreigt een ‘markt' te worden, met alle gevolgen van dien.

In april 2009, verscheen het boek 'Je veux une bonne école pour mon enfant!' van Nico Hirtt. In dit boek stelt Nico Hirtt een ander inschrijvingsbeleid in de scholen voor. De overheid moet eerst aan alle kinderen een kwaliteitsschool in hun omgeving voorstellen. Pas nadien zouden de ouders hun recht op vrije schoolkeuze kunnen uitoefenen. Het is het voorstel dat Ovds verdedigt. De auteur schreef dit boek in de context van de beroering die het decreet 'mixité sociale' (minister Dupont) tijdens het schooljaar 2008-2009 in het Franstalig onderwijs teweeg bracht. Het boek schetst eerst uitgebreid de problematiek van de sociale ongelijkheid en segregatie in ons onderwijs, alvorens een alternatief voor het inschrijvingsbeleid te formuleren. Hieronder volgt de vertaling van enkele uittreksels.

Privesector ontdekt middelbare scholen   In “De Standaard” van 2 november 2010 brengt journalist Wim Dehandschutter een reportage over het commercieel bedrijf Educadomo dat bijlessen verkoopt. ‘Kent...

Sinds in 2022 de nieuwe inschrijvingsregels van kracht werden is het systeem van ‘dubbele contingentering’ afgevoerd en neemt het risico op sociale segregatie opnieuw...

De jongste weken bleek pijnlijk duidelijk dat Antwerpen, Brussel, Gent in de nabije toekomst afstevenen op een tekort aan scholen. In de media werd uitvoerig melding gemaakt van duizenden ouders die voor hun kind nog geen school (van hun keuze) hebben gevonden. Tijdens een debat in het Vlaams Parlement op 10 maart verklaarde minister Smet dat tegen september geen enkele leerling zonder school zal achterblijven. Het tekort aan scholen is niet het enige probleem dat moet opgelost worden om alle kinderen een kwaliteitsschool in hun buurt te verzekeren.

Minister Arena wil de procedures om een school te kiezen voor een stukje reguleren.(1) Dit heeft verontwaardigde reacties losgewerkt bij sommige ouderverenigingen.(2) Nochtans maakt hun strijd minder deel uit van de legitieme verdediging van een bedreigd recht, dan van de huiverige bescherming van een klassenprivilege.