Onderwijs quasi-markt

In België bestaat er een leerplicht maar het zijn de ouders die verantwoordelijk zijn om een school voor hun kind te vinden. Ovds stelt...

Tijdens de "zes uren voor de democratische school" op 18 november bracht Cécile Gorré, voorzitster van Ovds-Aped, volgende toespraak.     "Met de komst van de Pisa-toetsen...

Centraal in het debat over het inschrijvingsbeleid staat de afweging tussen vrije schoolkeuze en het tegengaan van segregatie. Tijdens de workshop “inschrijvingsbeleid” op de...

"Het is ons vrije onderwijssysteem dat leidt tot witte en zwarte scholen", zegt onderzoeker Jelle Mampaey van de Universiteit Hasselt. "Ons onderwijs mag dan...

Het debat rond een nieuw inschrijvingsdecreet Binnen de Vlaamse regering en het Vlaams Parlement wordt een nieuw inschrijvingsdecreet voorbereid. Centraal in het debat staat de...

Een klassement opmaken van de universiteiten, of van om het even welke onderwijsinstelling, leek ons nooit een goede zaak want voortspruitend uit de concurrentie-...

In Frankrijk staat de kwestie van de “carte scolaire” de jongste tijd in het middelpunt van het onderwijsdebat. De carte scolaire of schoolkaart is een systeem waarmee, sinds 1963, de leerlingen, in functie van hun woonplaats, aan een bepaalde school worden toegewezen. Er bestaat dus geen vrije schoolkeuze voor de leerlingen (ouders) zoals in België. In tegenstelling tot België liepen (in 1963) en lopen de meeste leerlingen in Frankrijk school in het officieel (door de overheid georganiseerd) onderwijs. Het vrije (katholieke) net is er minoritair. In Frankrijk is het principe van een gemeenschappelijke stam sterker verankerd en in praktijk gebracht (o.a. via het collège unique) dan in België. Frankrijk kent ook een sterke centralistische “republikeinse” traditie, met o.a. een sterke centrale sturing en evaluatie van de leerplannen. Denk bv. aan het centrale examen op het einde van het secundair onderwijs, het baccalaureaat, dat beslist over de toegang tot het hoger onderwijs. In het onderstaande artikel schetsen Bernard Calabuig, onderwijsspecialist van de PCF (Parti Communiste français) en Daniel Rome, nationaal secretaris van het netwerk Ecole, de inzet van het huidig debat rond de carte scolaire in Frankrijk.

In mei 2009, net vóór de regionale verkiezingen voor o.a. het Vlaams Parlement (juni 2009), leverden de diverse departementen van de Vlaamse Administratie hun bijdrage "voor de aankomende nieuwe Vlaamse regering". Deze documenten bevatten, per beleidsdomein, veel informatief materiaaI, een synthese van de stand van zaken en een aantal aanbevelingen voor het beleid van de volgende Vlaamse regering. Uit het onderdeel "Onderwijs en vorming" publiceren we hieronder het hoofdstuk over het inschrijvingsbeleid in het Vlaams onderwijs. In het licht van de evaluatie van de experimenten (Gent, Antwerpen, Brussel) met een centraal aanmeldingsregister die moeten leiden tot een beslissing van de Vlaamse regering (in het voorjaar van 2011) over een nieuw inschrijvingsbeleid, is voornoemde "bijdrage" een interessant document.

“Rijke ouders, hoge punten. Hoe voller de portefeuille van papa en mama, hoe beter het schoolrapport. Zelfs anno 2017 blijft Vlaanderen een kampioen in...

Privesector ontdekt middelbare scholen   In “De Standaard” van 2 november 2010 brengt journalist Wim Dehandschutter een reportage over het commercieel bedrijf Educadomo dat bijlessen verkoopt. ‘Kent...