“Ik begeleid geregeld groepen uit Vlaanderen op een reis naar Wallonië en ik laat ze graag de Bois-du-Luc zien. Te veel bezoekers weten niet meer of willen niet weten dat heel jonge kinderen in de mijn hebben gewerkt en dat onze welstand, onze sociale wetgeving en onze sociale zekerheid vrij jonge verworvenheden zijn. Altijd weer blijkt een meerderheid in de groep zich vooral te bekommeren om het lot van de paarden, waarvan zij geloven dat zij nooit het daglicht zagen en zelfs blind werden gemaakt.”

Tutti cadaveri!', allemaal lijken! Op 22 augustus 1956 klinkt van een diepte van 1035 meter wat iedereen op 8 augustus eigenlijk al wist. Op die dag dreef een brand in de mijn Bois du Cazier (Marcinelle) 262 mijnwerkers als ratten in de val. Gesneuveld in de Kolenslag.

Op de Europese sociale forums in Firenze, Parijs, Londen en Athene was onderwijs één van de prominente discussiethema’s. Uit die ontmoetingen bleek dat de...

In zijn nieuwe boek Europese namen voor de wereld gidst Jacques Pauwels ons door de geschiedenis van de Europese ontdekkings- en veroveringsreizen met behulp van de onomastiek, de studie van de herkomst van namen. Een gesprek over Columbus, Kaffers en Visigoten.

Welzijnszorg vzw komt op voor mensen die het moeilijk hebben in onze samenleving. In 2007 voerden we campagne onder de slogan “Wij tekenen voor de toekomst!” Een campagne over onderwijs en gelijke kansen. Eén van de belangrijkste bronnen om onze campagne te staven was het PISA-onderzoek van 2003 en 2000. Een uitgebreide databank met gegevens over de studies en houding daartegenover van 15-jarige scholieren. Recent werden de resultaten bekend gemaakt van de editie 2006. Welzijnszorg was dan ook blij te horen dat politici dit nieuwe onderzoek bekeken hebben, het staat namelijk vol met nuttige informatie voor het beleid. Jammer dan ook dat er blijkbaar een groot deel van dit omvangrijke dossier verloren gegaan is bij de verzending. Alleen de bijlage over de regio's en netten blijkt aangekomen te zijn. Speciaal daarom: Waar het PISA-onderzoek echt over draait, exclusief!

Hij was getuige van de dekolonisatie van de jaren vijftig tot negentig van vorige eeuw. De Derde Wereld - en vooral het Afrikaanse continent - waren zijn tweede thuis. Hij heeft verslag uitgebracht over meer dan dertig revoluties, staatsgrepen en burgeroorlogen in de voormalige Europese kolonies. Hij reisde in de jaren vijftig door een reeks door geen mens bezochte Sovjetrepublieken.

In september 2007 kregen we een telefoontje. “Goeiedag, ik ben Florent Verstraeten. Ik ben student en ik zou een decreet willen ontwerpen omtrent onderwijs voor het Jongerenparlement van de Franse Gemeenschap. Ik wil me baseren op jullie 10-puntenprogramma. Kunnen we elkaar ontmoeten?”

" - Mijnheer, wil u a.u.b. een aandeel kopen van onze minionderneming, waar ik mij voor engageer ? - Ik zou je wel een plezier willen doen hoor, maar ik zal het toch niet doen." Het gezicht van de leerling wordt helemaal somber, zoiets van ‘en ik die dacht dat jij een toffe leraar was !'

Aan analyses over 'mei 68' was er de afgelopen weken geen gebrek. Eén aspect werd daarbij bijna stelselmatig over het hoofd gezien. Wat had 'mei 68' te maken met de arbeidersbeweging? Beweging (1) had een gesprek met Renaat Willockx, 'oudstrijder' van het eerste uur.

Tijdens de studiedag van Ovds op 12 april in Antwerpen rond het boek "De school van de ongelijkheid" waren er in de namiddag 3 discussiegroepen. Hier volgt een verslag van de getuigenissen en discussies in werkgroep A "Is een lange gemeenschappelijke stam wenselijk en haalbaar?"

In deze werkgroep B van de studiedag rond het boek "De school van de ongelijkheid" waren drie inleiders voorzien: Marc Laquiere, stafmedewerker FMV (Federatie Marokkaanse Verenigingen), Chris Rossenbacher, directrice KA Schaarbeek en Paul Geerts, directeur Maris Stella & Sint-Agnes, Borgerhout. Er werd bij het begin van de werkgroep geopteerd om meteen met de discussie te beginnen en de inleidingen hierin te integreren. Het verslag hebben we opgebouwd rond een aantal thema's die aan bod kwamen.

In deze werkgroep C van de studiedag rond het boek "De school van de ongelijkheid" waren er vier inleiders: Mohamed Chakkar, voorzitter Federatie Marokkaanse Verenigingen, Karin Heremans, directrice KA Antwerpen (Rooseveldtplaats), Piet Van de Craen, prof. VUB, specialist meertalig onderwijs (CLIL) en Hilde De Smedt, Foyer Brussel Het werden vier boeiende conferenties. De tijd voor discussie was beperkt.

"Ik ben 16 jaar, ik woon in Palestina" is een nieuwe educatieve map over de actuele Palestijnse realiteit. Ze is bedoeld voor leerkrachten, vorminggevers, en iedereen die jongeren van 16 tot 30 jaar wil sensibiliseren over de situatie in Palestina.

Volgens “De Standaard” (18 juni 2008) worden de hogescholen steeds agressiever in hun marketing. De krant citeert enkele voorbeelden over de strijd om de...