‘Witte’ basisscholen moeten gedwongen kunnen worden meer achterstandskinderen op te nemen als de schoolpopulatie te eenzijdig is. Gemeenten moeten de mogelijkheid krijgen deze scholen een quotum toe te wijzen op grond van het belang van integratie. Dubbele wachtlijsten zijn hiervoor een geschikt instrument. Dit zegt de Nederlandse Onderwijsraad in het adviesrapport “Bakens voor spreiding en integratie”.
Minister Van der Hoeven van Onderwijs had om het advies gevraagd naar aanleiding van het voornemen van Rotterdam om dubbele wachtlijsten in te voeren voor basisscholen, één voor autochtonen en één voor allochtonen. De Onderwijsraad concludeert in zijn studie dat een dubbele wachtlijst op basis van etniciteit juridisch niet houdbaar is. Nederland is nu eenmaal gebonden aan internationale regelgeving die dat verbiedt. Wel is het een goed idee om dezelfde methode in te zetten maar dan op basis van (taal-)achterstanden. Er is geen onderwijskundige noodzaak voor de vermenging van de bevolkingsgroepen, zegt de voorzitter van de Onderwijsraad. Het onderwijs op witte of gemengde scholen is niet beter dan op zwarte. Spreiding en vermenging is vooral van belang omdat de bevolkingsgroepen later ook met elkaar te maken krijgen. De schooltijd is een unieke gelegenheid om allochtonen en autochtonen met elkaar in aanraking te brengen.
Vooral de basisscholen in de oudere wijken zijn de laatste twintig jaar ‘verzwart’, in eerste instantie door de instroom van groepen allochtone kinderen, vervolgens doordat witte ouders uit dezelfde buurt hun kinderen liever op andere, wittere scholen plaatsten. Ook veel allochtone ouders willen hun kinderen liever op gemengde scholen. Het valt echter niet mee een kind in te schrijven voor een populaire, gemengde of witte school. Vaak zijn de witte ouders beter op de hoogte van inschrijfregels, en hebben ze hun kind al jaren van tevoren op een wachtlijst geplaatst.
De Onderwijsraad verwacht dat weinig scholen op grond van een wettelijke verplichting tot de orde hoeven te worden geroepen. De meeste gemeenten en ook schoolbesturen streven er nu al naar de scholen een afspiegeling te laten zijn van de wijk. Niettemin acht de Raad een stok achter de deur nodig.
(Bron: Onderwijsraad: Bakens voor spreiding en integratie)