Sociale segregatie is onverenigbaar met de democratische school

De Oproep voor een democratische school (OVDS) is weliswaar ontstaan tijdens de acties voor de (her)financiering van het onderwijs, maar onze politieke en ideologische grondslagen reikten vanaf het begin verder dan de budgettaire kwestie. Onze keuze voor een school die de sociale rechtvaardigheid in haar vaandel draagt, ligt reeds besloten in de keuze van de naam en in de oprichtingstekst van onze organisatie.

Paolo Chiappe (Italië) “De school is een levende omgeving”

De discussie onder Europeanen over de huidige strijd voor democratisch onderwijs is geen eenvoudige taak. Onze onderwijssystemen hebben namelijk elk hun eigen geschiedenis en de ontwikkelingen van de neoliberale globalisering werken in op zeer verscheiden beginsituaties. De juridische structuur van onderwijsinstellingen in België en in Italië bijvoorbeeld, vormen zowat de twee uitersten.

Hoe kan ik meewerken met OVDS ?

Er zijn vele manieren om te ijveren voor de democratische school. Hieronder volgt een lijst van voorstellen om mee te werken met onze organisatie, de OVDS.

Voorstelling OVDS

De Oproep voor een democratische school (OVDS) is een beweging van reflectie en actie voor democratisch onderwijs. Alle jongeren hebben recht op gelijke toegang tot kennis en onderricht. Het onderwijs dient jongeren de nodige kennis en vaardigheden te bieden om de wereld waarin ze leven te begrijpen en om in te grijpen in hun individueel en collectief bestaan.

De stakingsbeweging in het Franstalig onderwijs 1995-96

Op 19 november e.k. vieren wij niet alleen dat de Oproep voor een Democratische School 10 jaar bestaat, maar ook dat tien jaar geleden de laatste grote sociale beweging in het Franstalige onderwijs van België plaats had. Deze lange en bewogen staking werd door de leerkrachten, leerlingen en studenten gevoerd tegen de besparingsmaatregelen van Laurette Onkelinx (PS) en Jean-Pierre Grafé (PSC). Zij is ongetwijfeld grotendeels miskend door onze Vlaamse vrienden en door de jongere Franstaligen. De opfrissing hieronder zal deze lacunes opvullen.

“Awa kin, hier Kinshasa” – “Brussel antwoordt”

Vertrekkend van de interactieve tentoonstelling “Awa kin, hier Kinshasa. Brussel antwoordt” over de leefwereld van kinderen in de volkswijken van Kinshasa, bieden animatoren van G3W (Geneeskunde Derde Wereld) een veelzijdig en creatief vormingsaanbod voor het lager en het secundair onderwijs. • Speelgoed maken met recyclagemateriaal • Pedagogische mappen rond de 5 centrale thema's van de tentoonstelling: leven en werken; transport; geschiedenis, communicatie, muziek en spel. • Film “Met honger naar school”

Inzet conflict minister en onderwijsvakbonden

Onder de slogan “Naar een vertrouwensbreuk?” hield het gemeenschappelijk vakbondsfront van de vier onderwijsvakbonden ACOD, COC, COV en VSOA op 31 augustus een persconferentie. Het conflict tussen Minister Frank Vandenbroucke en de onderwijsvakbonden draait rond twee centrale punten: de verhoging van het vakantiegeld en de nieuwe CAO voor het onderwijspersoneel. Maar ook het eindeloopbaandebat in de privé-sector laat de onderwijswereld niet onberoerd.

SCHOOL+

Sociale ongelijkheid in het onderwijs... De cijfers Het HIVA heeft reeds een lange traditie in het bestuderen van sociale ongelijkheid in het onderwijs. Recente gegevens...

Ballonnen voor de kinderrechten op 31 augustus

Na de kinderrechtenvoettocht met 300 deelnemers in mei organiseert de Beweging tegen uitwijzing van kinderen en jongeren een nieuwe actie in Brussel. Ballonnen voor...

Minister promoot vrije software in onderwijs

Alle Vlaamse scholen van het basis- en secundair onderwijs ontvingen in juni 2005 een uitgebreide handleiding over het gebruik van vrije software, met de...

Proef met subsidie privaat onderwijs

In Nederland krijgen enkele privé-instellingen voor hoger onderwijs straks dezelfde subsidies per leerling als publieke hogescholen en universiteiten. Het ministerie van Onderwijs wil zo...

Het ontwerp van Europese grondwet en onderwijs

"Europa zegt niet wat het doet; het doet niet wat het zegt. Het zegt wat het niet doet; het doet wat het niet zegt. Dat Europa dat men voor ons opbouwt is een gezichtsbedrog" (Pierre Bourdieu). De Europese onderwijspolitiek bestaat niet, althans niet in de verdragen. En toch komt men ze voortdurend tegen in Europa. Die onderwijspolitiek is moeilijk herkenbaar maar zeer reëel aanwezig.

Onderwijs in Noorwegen

De Scandinavische landen behoren tot de industrielanden die het meeste (publiek) geld besteden aan onderwijs in verhouding tot hun bruto nationaal product. Uit internationaal vergelijkend onderzoek blijkt dat hun onderwijssystemen goed scoren, zowel wat betreft het gemiddelde niveau van de leerlingenprestaties als de spreiding van de resultaten. Zo komt Finland uit het PISA-onderzoek naar voor als de wereldkampioen van de gelijke kansen terwijl het voor de onderzochte domeinen leesvaardigheid, wiskundige en wetenschappelijke geletterdheid steevast tot de toplanden behoort. In het volgend artikel worden enkele aspecten belicht van het Noors onderwijssysteem, dat zoals het Zweeds en het Deens enige gelijkenissen met het Fins onderwijs vertoont. Het artikel bevat onderdelen van een rapport van een studiereis in Noorwegen (april 2002), gemaakt door Willy Vermorgen, voorzitter van ACOD-Onderwijs. Wie het volledig rapport wil lezen, kan de auteur contacteren: willy.vermorgen@acod.be

Sociale ongelijkheid in het onderwijs in België

Eind 2004 werden de resultaten bekend gemaakt van PISA 2003 (Program for International Student Assessment), een vergelijkend onderzoek dat in 2003 bij 15-jarige leerlingen uit 48 landen werd uitgevoerd onder de auspiciën van de OESO. Wat bij het bredere publiek (van leerkrachten) van het PISA-onderzoek bekend is, beperkt zich meestal tot de vergelijking van de gemiddelde scores voor wiskunde of leesvaardigheid tussen verschillende landen of regio's. Zo weet men dat de jonge Vlamingen “kampioenen” in wiskunde zijn, terwijl de gemiddelde resultaten van de leerlingen van het Franstalig onderwijs tot de slechtste van de OESO behoren. Van de vele informatie die het PISA-onderzoek oplevert, zijn deze gemiddelde scores nochtans de minst betrouwbare als men wil vergelijken. Wie de moeite doet om in de gigantische gegevensbestanden van PISA te graven, vindt er heel wat andere informatie van onschatbare waarde. Met dit artikel starten we een reeks studies die gebaseerd zijn op de statistische verwerking en op exclusieve analyses van PISA 2003. In dit eerste artikel stellen we over de sociale ongelijkheid in het Belgisch onderwijs enkele onuitgegeven cijfers voor, die gebaseerd zijn op de economisch-sociale-culturele indicator “ESCS”.